Poniższy wpis ma na celu przybliżyć pewien sposób liczenia siły aspektów. Patrząc na horoskop mamy często problem z określeniem czy wskazane elementy horoskopu są, np. w koniunkcji czy też odległość kątowa między nimi jest na tyle duża, iż o koniunkcji nie powinniśmy już mówić. Punktem wyjścia do prezentowanego podejścia jest założenie, że siła oddziaływania danego elementu w horoskopie ma charakter rozkładu normalnego i jest zależna od:
rodzaju aspektu, który bierzemy pod uwagę (jego rzędu),
wagi elementu w kosmogramie..
Funkcja opisująca ten rozkład ma postać:
F(x) = exp(-(((x – p)/(sqr(2)σ)²)
gdzie:
σ – odchylenie standardowe – będące funkcją rzędu aspektu i wagi elementu,
p – pozycja wybranego elementu w horoskopie,
x – wartość kąta (0 – 360°).
Poniższy rysunek pokazuje charakterystykę oddziaływania elementu (w tym przypadku Słońca).
Obrazuje on rozkład energii Słońca wokół jego pozycji natalnej w przypadku gdy rozpatrujemy jego oddziaływanie w aspekcie koniunkcji. Przyjęto, że wartość orb bazowego jest określona przez, spotykany w literaturze, wzór [1]:
orb = 10°*3/(2+n)
gdzie, n – oznacza rząd aspektu (dla koniunkcji n = 1).
Nawiązując do teorii można powiedzieć, że w granicach odchylenia +/-σ zawarte jest 68.2 % energii Słońca. Przy odchyleniu +/-2*σ jest to 99.8%, praktycznie cała energia Słońca. Wartość σ wynosi tu sqr(10) => 3.16°.
Przyjmując powyższe założenia możemy określić wzajemne oddziaływanie energetyczne dwóch planet będących w koniunkcji.
Można obliczyć jaka część energii, w tym przypadku, Jowisza zawarta jest o obszarze energetycznego oddziaływania Słońca. W podanym przykładzie jest to ponad 81%. Innymi słowy można przyjąć, że siła koniunkcji może być określona przez obszar wspólnego energetycznego oddziaływania, przy czym wydaje się za celowe liczyć obszar ten jako obszar planety podrzędnej (tu Jowisza) do nadrzędnej (tu Słońca). Pytanie można sformułować tak: Jaka część energii Jowisza leży w polu energii oddziaływania Słońca? Odpowiedź na tak postawione pytanie będzie: 81.13% energii Jowisza jest w polu energii Słońca, tak więc siła aspektu tej koniunkcji wynosi 81.13%. Z rysunku wynika, że praktycznie cała energia Jowisza mieści się w granicach odchylenia 2σ od pozycji Słońca.
Czy można mówić o koniunkcji Saturna i Marsa, które to planety położone są odpowiednio w 22.5° i 28.8° znaku Lwa? Ich odległość to 6.3°, wartość mieszcząca się w granicach orb 10° dla koniunkcji. Poniżej analiza tej koniunkcji widziana przez pryzmat energetycznych oddziaływań.
Tylko 6.37% energii Marsa jest w polu energetycznym Saturna. Trudno mówić tu o koniunkcji.
Przedstawiony tu sposób obliczania siły aspektów jest wynikiem pewnych refleksji, które nasunęły się autorowi podczas wielu dyskusji z innymi osobami zgłębiającymi arkana astrologii. Ocena siły aspektu w oparciu tylko o rysunek horoskopu, czyli “na oko” jest dosyć subiektywna. Powyższa metoda liczenia siły aspektów pozwala wyselekcjonować te, które są rzeczywiście ważne, przy czym za istotne należy uważać te, których siła jest powyżej 50%.
Bogdan
[1] – Astrologia samopoznania – Wojciech Jóźwiak
Jak na wpis testowy, to całkiem nie źle.