Wybory parlamentarne 2019

Opublikowano 11 października 2019, autor: eckhart

    Wybory parlamentarne 2019r.

 

Wybory będą odbywały się w dniu 13.10.2019r w fazie pełni – Słońce w znaku Wagi, Księżyc w znaku Barana. Ścisła pełnia będzie miała miejsce o godzinie 23:11 czasu lokalnego. Ogłoszenie wyników sondażowych będzie prawdopodobnie miało miejsce o godz 21:00. Jakie będą te wyniki trudno przewidzieć, tym bardziej że, jak pokazały wybory do PE, wyborcy niektórych partii wstydzą się przyznać do tego na kogo głosowali, a nawet potrafią przekazać ankieterom fałszywą informację. Miarodajny będzie wynik podany przez PKW, a ten może być podany i kilka dni po wyborach. Nie mniej jednak, można się pokusić o prognozę, nie tyle wyników co, jakości czasu, który będzie towarzyszył wyborom.

Poniżej pełny horoskop tego wydarzenia:

WP2019_00

                                                                                                            Rys. 01

Dodatkowo zaznaczono czerwonymi łukami drogę Asc i MC od godziny 21:00 do 23:11, kiedy to będzie miała miejsce ścisła opozycja Słońce/Księżyc.

 

Krótka charakterystyka fazy pełni:

  • wzrost kontaktów towarzyskich, emocjonalne pobudzenie skutkujące przeskokami z jednej skrajności w drugą,
  • niepokój psychiczny oraz fizyczny dyskomfort,
  • urodzenie podczas pełni może negatywnie odbijać się na zdrowiu oraz wskazywać na wiele przeszkód, utrudnień, ograniczeń i wyrzeczeń,
  • okres korzystny dla reklamy, prezentacji, publicznych wystąpień i wszystkiego, co powinno zwrócić uwagę szerszej publiczności.

 

Podczas wyborów mamy emocjonalne pobudzenie i niepokój, kampania wyborcza to nic innego jak reklama, prezentacje, publiczne wystąpienia itp.

O społecznym i prawnym aspekcie wydarzeń świadczy również położenie Słońca, Plutona i Jowisza w dwadasamsie Strzelca, do której również wejdzie Księżyc podczas uściślenia opozycji do Słońca:

P131019_09

                                                                                                           Rys.02

 

Wstępna ocena żywiołów i jakości, przedstawiona w poniższej tabeli [6], wskazuje na dominację jakości kardynalnej i w miarę równomierne rozłożenie energii wśród żywiołów.

Dominacja jakości kardynalnej podkreśla dynamikę wydarzenia i czas decyzji, które powinny być podjęte w sposób świadomy i odpowiedzialny – Saturn w Koziorożcu wzmocniony przez węzeł południowy Księżyca. Największa ilość punktów w żywiole ziemi jakości kardynalnej wskazuje na to, że skutki podjętych w tym czasie decyzji mogą być długotrwałe i rzutować na sferę materialną osób biorących udział w wydarzeniu.

WP2019_05a

                                                                                                            Rys.03

Intrygująco wygląda to, że w godzinie otwarcia lokali wyborczych (Warszawa) Słońce odległe będzie od Asc zaledwie o pół stopnia! Zostaje w ten sposób podkreślona waga wydarzenia, tym bardziej, że MC – MY w znaku Raka i Pluton w strefie IC podkreślają znaczenie czasu dla wydarzeń dotyczących dużych grup społecznych. Symbolika punktu sabiańskiego Słońca tego momentu czasu (20º Wagi) wskazuje na konieczność wykonania obowiązku. Jednym ze Słów-Kluczy jest „Prace wykonywane na rzecz społeczeństwa”. Można powiedzieć iż symbolika tego punktu wpisuje się w charakter wydarzenia jakim są wybory. Poniżej fragment kosmogramu:

WP2019_06

                                                                                                          Rys.04

Dodatkowo Jowisz ze znaku Strzelca, przez sekstyl wspiera energię Słońca. Patrząc na powyższy wykres podejrzewam, że jakiś astrolog musiał brać udział w ustalaniu terminu wyborów. ;-) Wagę tego momentu podkreśla Saturn w koniunkcji z Punktem Karmy (PK = Asc + Saturn – Słońce). Pluton w strefie IC każe mi podejrzewać, że nadszedł czas transformacji w rodzinie, której na imię Polska. Asc w 16 domu Księżyca może wskazywać na to, że nadszedł czas sprawdzenia wiary społeczeństwa w składane mu wyborcze obietnice.

 

Fragment kosmogramu na ustawową godzinę zamknięcia lokali wyborczych przedstawiony jest poniżej:

WP2019_01

                                                                                                         Rys.05

Księżyc w znaku Barana wskazuje na czas rywalizacji, w której wszelkie przeszkody na drodze do osiągnięcia celu mogą być eliminowane przez ryzykowne i niebezpieczne działania. To też czas sensacji i publicznych widowisk – a do takich możemy zaliczyć „Wieczór wyborczy” w każdej ze stacji TV.

Dominującą konfiguracją jest tu T-kwadrat (półkrzyż) z Plutonem jako planetą ogniskującą (na wierzchołku półkrzyża). Położony w znakach kardynalnych wskazuje na [1]: „… inicjowanie nowych przedsięwzięć i ukierunkowanie uwagi na ważne, konkretne cele bieżące”. Pluton w tej konfiguracji może wskazywać na „…rozdarcie wewnętrzne między pragnieniem, by w dążeniu do osiągnięcia celów stosować siłę, manipulację, albo wywrotowe działania, a chęcią oczyszczenia się z wszelkich pokus nadużywania władzy oraz kontrolowania innych”. Władcą tego punktu jest Księżyc [2], który jest uszkodzony (kwadratura punktu do Słońca i Księżyca). Coś musi „umrzeć” w tym czasie, oby nie była to nadzieja na lepsze jutro. Półkrzyż to, brak równowagi, którą należy przywrócić przez wartości na które wskazuje znak brakującego ramienia krzyża. Jest nim Rak. Ten zaś rządzi tłumem podatnym na emocje, co umiejętnie wykorzystują specjaliści od PR. Nie da się ukryć,że w wydarzeniu wyborów mamy i tłum, i emocje, i polityczny PR. Półkrzyż w znakach kardynalnych „tworzy silny imperatyw: „Muszę podjąć działanie. Muszę przewodzić. Muszę być kimś. Muszę coś osiągnąć” [3]. Taka jest jakość czasu na którą reagują przede wszystkim osoby dla których bycie kimś jest celem życia.

Uzupełniającą informacją jest w tym kosmogramie kwadratura Punktów Szczęścia i Karmy PK. Ponieważ mamy fazę ścisłej pełni a kosmogram jest nocny to, PS ulokowany jest w pobliżu Dsc. Ta strefa TY jest jednak we władaniu Saturna. O Szczęście będzie więc trzeba walczyć, alby przyjdzie ono później. Perspektywy na Szczęście są raczej mało realne, a to za sprawą kwadratury PK, tym bardziej, że punkt ten, położony w dekanacie Wenus, tu przesłanki do Szczęścia raczej ogranicza a nie wzmacnia.

Położenie Księżyca w drugiej ćwiartce drugiego domu Księżyca wskazuje na czas ryzykownych przedsięwzięć, co wydaje się potwierdzać w pozycji Asc na szczycie ósmego domu Księżyca.

Interesująco korelują z tą konfiguracją i charakterem wydarzenia punkty sabiańskie [4]:

Słońce w 21º Wagi – Tłum na plaży. Fragment Wyroczni: „Przyłączenie się do podobnie myślących osób ….” to nic innego jak oddanie głosu na kandydata z określonego komitetu wyborczego.

Księżyc w 20º Barana – Młoda dziewczyna karmiąca ptaki zimą. Z sytuacją dobrze koreluje Przestroga: „Pragnienie zdobycia uznania. Uzależnienie od siebie innych, które musi być utrzymane. … Potrzeba ciągłego ratowania innych. … Przekonanie, że nie można przestać dawać. Nieumiejętność mówienia „nie””. Cóż, trzeba dawać kolejne 500+ (karmienie ptaków) aby wyborca nie stracił wiary w przewodnią rolę partii, która mu obiecuje kraj mlekiem i miodem płynący.

Pluton w 21º Koziorożca – Wyścig sztafetowy. Z Przestrogi: „Niechęć do przekazania kontroli innym. Poczucie przegranej wynikające z faktu, że nie posiada się środków koniecznych do zwycięstwa. Krytyka i rywalizacja.” W zasadzie to mamy nie tyle niechęć co lęk przed przekazaniem kontroli innym – opozycja tworzy nowy rząd. Obawę doskonale uzasadnia przesunięcie ostatniej sesji sejmu na czas po wyborach. Pytanie pojawia się: jakie to środki konieczne do zwycięstwa zostaną wówczas użyte.

 

Uzupełnieniem oceny jakości czasu może być charakterystyka punktów w których znajdują się elementy półkrzyża. Według [2] mamy:

  • Słońce – władcą strefy 20-21º jest Słońce. Obecność Słońca w tym punkcie może wskazywać na wydarzenia dotyczące osób z wysoką pozycją społeczną. Uszkodzenie (kwadratura od Plutona) niesie ryzyko przeceniania przez te osoby swoich możliwości, utraty niezależności i samodzielności. Wskazana jest współpraca i odejście od egocentryzmu.
  • Księżyc – władcą strefy 19-20º jest Saturn. Przy uszkodzeniu (kwadratura do Plutona) sygnalizuje czas walki o wcielenie w życie swoich ideałów.
  • Pluton – władcą strefy 20-21º jest Księżyc. W przypadku obecności Słońca w tej strefie mamy podkreślone takie cechy jak: „Mądrość, chytrość, spryt, dwoistość dyplomacja”. Pluton te cechy każe trzymać w ukryciu (jest się np. tylko szarym posłem). Jakość czasu charakteryzują silne emocje (władcą jest Księżyc – w dodatku w fazie pełni), te zaś mogą negatywnie wpływać na zdrowie.

Energię wyzwania T-kwadrat łagodzi sekstyl do Słońca i trygon do Księżyca, które tworzy Jowisz w 21º Strzelca. Odpowiadający mu symbol sabiański to:

Jowisz w 21º Strzelca – Dziecko i pies noszą pożyczone okulary. Z Wyroczni: „Być może ktoś udaje, ze ma więcej kontroli i jest mądrzejszy, niż w rzeczywistości …. Ludzie związani z tą sytuacją mogą nie mieć pojęcia, ku czemu zmierza ich życie albo co robią z nim w chwili obecnej … Postaraj się zorientować, czy ktoś nie próbuje cię nabrać na pozory albo przez poprzez nieodpowiedzialne działanie, albo zwodnicze zachowanie. Upewnij się, że wszyscy patrzą przez „właściwe” soczewki”, pozwalające zobaczyć, co naprawdę się dzieje.” [4] Okulary pozwalają wyostrzyć widzenie ale są też jednym z rekwizytów stosowanych przez przestępców to zmiany swojego wizerunku. Dziecko to symbol beztroski ale i naiwności w prawdziwość świata dorosłych. Pies może być przyjacielem ale potrafi też rozszarpać swojego właściciela.

Komentarz dobrze nawiązuje do wydarzenia zwłaszcza gdy zwrócimy uwagę na przestrogę: „Umyślne bałamucenie fałszywym wrażeniem. Zakładanie masek, żeby ukryć prawdziwe intencje. „Ślepiec prowadzący ślepca”.” A przecież to, co politycy mówią podczas kampanii wyborczej to nic innego jak „umyślne bałamucenie”.

Władcą strefy 21-22º Strzelca jest Jowisz, zatem przez obecność w tym obszarze Jowisza energia tej strefy jest dodatkowo wzmocniona. Jednak Jowisz związany jest z Neptunem przez kwadraturę co może wskazywać na czas nadmiernej zapalczywości, agresywności, sporów i kłótni a nawet złudy w której biorą udział grupy społeczne. Pojawia się tu również „Utrata wolności osobistej i niezależności”, a może się to zdarzyć gdy demokracja zamieni się w dyktaturę.

 

Uzupełniając kosmogram o Wenus, Marsa i Urana nie trudno zauważyć, że Mars i Wenus są w recepcji, i to w dodatku dokładnej, bowiem Wenus znajduje się w dekanacie Marsa Skorpiona zaś Mars w dekanacie Wenus Wagi. Midpoint tych planet znajduje się w pobliżu Słońca dając mu dodatkowe wsparcie

WP2019_07

                                                                                                            Rys.06

Jednak Wenus jest w opozycji do Urana. Obie planety związane są z Jowiszem przez trudne aspekty, odpowiednio półkwadrat i półtorakwadrat. Zatem „napięcie” pojawia się nie tylko na osi opozycji Słońce/Księżyc, za sprawą Plutona, ale i opozycji Wenus/Uran, za sprawą Jowisza. Półkwadrat wskazuje na skłonność do irytacji, rozdrażnienia i napięcia. Mamy tu również skłonność do upierania się przy swoim oraz brak zdolności adaptacji oraz bezkompromisowy opór wobec koniecznych zmian w otoczeniu. Jednocześnie: „Pod wpływem półtorakwadratu z reguły zbyt mocno reagujemy na drobne konflikty, wywołując burzę w szklance wody i zaburzając równowagę sytuacji. Tam, gdzie przejawia się działanie tego aspektu, łatwo się irytujemy, a nasze emocje są niestabilne i często nieadekwatne do niespodziewanego, niezależnego od nas obrotu wydarzeń. Brak kontroli nad sytuacją wzbudza w nas niechęć, a nawet gniew. Realizowane plany i zamierzenia często w ostatniej chwili załamują się lub rozpadają w gruzy, pozostawiając nas w stanie rozproszenia i dezorganizacji. Półtorakwadrat, podobnie jak półkwadrat, wymaga od nas zimnej krwi, cierpliwości i obiektywizmu. Wyrażanie na zewnątrz niezadowolenia, spowodowanego zakłóceniami, w większości przypadków zaognia jeszcze problemy, jako że nasze reakcje najczęściej są niestosowne do sytuacji. Tendencja do nadmiernego dramatyzowania często prowadzi do błędnych ocen.” [7]

 

Podobną analizę można przeprowadzić wykorzystując tzw. Kalendarz Tebański [5]. Przytoczę tu tylko opis dala stopnia, w którym znajduje się Słońce. Symbol to: Mężczyzna dosiadający osła. Niektóre hasła opisujące ten punkt: „Kierownik robót. Powołany do wielkiego zadania. Instynkt władzy, zyskanie posłuszeństwa. Przekonanie o własnej wartości. Upór, nieustępliwość w działaniu”. Zatem czas sprzyjać może osobom o podobnych cechach charakterologicznych. Osioł jest też obrazem tytana więc kwadratura Plutona do tego punktu cechy te może uwypuklać. Z drugiej strony, podążając za mitem, wiemy że, „Tytan Alkioneus (potężny osioł) zginął z rąk Heraklesa, który poraził go zatrutą strzałą z łuku”. Zatem i tytani nie są wieczni!

Ścisła opozycja Słońce/Księżyc będzie miała miejsce o 23:11 czasu lokalnego. Prawdopodobnie w tym czasie uściślone zostaną wyniki sondażowe. Poniżej kosmogram:

WP2019_01a

                                                                                                            Rys.07

Księżyc w 21º Barana – Bokser wstępuje na ring. Przestroga: „Wykorzystanie siły lub władzy dla uzyskania przewagi nad innymi albo nad kimś, kto rzucił ci wyzwanie. Walka w miejsce sportowej rywalizacji. Chęć wyeliminowania rywali. Szukanie okazji do walki. Niszczenie wszystkiego, co stanie na drodze.”

Władcą stopnia Księżyca jest Jowisz, jednak ze względu na kwadraturę stopnia do Plutona czas może skłaniać do agresywnego wyrażania niezadowolenia zwłaszcza wtedy gdy nie spełniają się oczekiwania co do rezultatów wydarzeń. Z drugiej strony, pozycja Asc w 10 domu Księżyca sprzyjać może osobom które dążą do „… zajęcia wysokiego stanowiska w administracji państwowej lub zdobycia władzy nad ludźmi w inny sposób, zdobycia sławy, popularności i uznania zasług”. [2]

Czas ścisłej opozycji jeszcze bardziej podkreśla wagę jakości kardynalnych, co przedstawia poniższa tabela:

P131019_07p

                                                                                                             Rys.08

Lynda Hill [4] zauważa: „Przez lata studiów nad tymi symbolami przekonałam się, że jeśli ktoś analizuje stopień faktycznie zajmowany przez jakąś planetę jako osobowość oraz „tu i teraz” danej osoby czy wydarzenia, to stopień poprzedni pokazuje „warunki karmiczne” tej planety, a stopień następny jej efekt”.

Jeśli przyjmiemy, że Pluton jest inicjatorem globalnych zmian i transformacji to, efekt nadchodzących zmian, biorąc pod uwagę położenie Plutona (stopniowi następny – 22º Koziorożca) wskazuje symbol: Generał spokojnie przyjmujący klęskę. Komentarz: „”Widzimy „Generała”, który „Spokojnie przyjmuje klęskę”. Musi pogodzić się z jakiegoś rodzaju „Klęską” i zareagować, nie tracąc twarzy. Będąc „Generałem”, osoba ta często bywa „zwycięzcą”, szanowanym za pełnienie obowiązków i dowodzenie. Teraz musi zaś pogodzić się z jakąś stratą czy „Klęską” albo jakiegoś rodzaju wycofaniem się.”

Optymizmem nie napawa i Przestroga: „Nieumiejętność przegrywania. Wrażenie, że wszystko zmierza do złego zakończenia. Dostrzeganie we wszystkim negatywów. Utrata tego, co się wypracowało. Stosowanie wymówek, żeby wymigać się z napiętych sytuacji. Zdrada i strata. Utrata wsparcia.”

 

O ile przysłowiowy Kowalski może nie zwracać uwagi na obecną pełnię i udział w niej Plutona o tyle dla osób które są obecnie pod wpływem tranzytu Plutona ta pełnia i wydarzenie które jej towarzyszy mogą mieć istotne znaczenie. Poniżej fragment kosmogramu pewnej „ważnej” osoby z zaznaczoną obecną pełnią (zewnętrzny rozkład planet). Zwraca uwagę to, że w strefie MC tej osoby mamy Plutona, Saturna i węzeł południowy Księżyca. Jeśli transformacja w strefie MY przez Plutona ma pociągać za sobą ograniczenia (dyktaturę) Saturn jako spłata długów karmicznych – węzeł południowy Księzyca to, dla Kowalskiego nie jest to optymistyczna wiadomość. To stellium tworzy opozycję do natalnej Wenus. W strefie Asc – Dsc lokuje się z kolei aktualna opozycja Uran/Wenus. Pozycja Urana w strefie Asc sugeruje, że nie do końca „ważna” osoba może być pewna tego, co może się wydarzyć. Jeśli byśmy spojrzeli na szczegółowy kosmogram ścisłej opozycji Słońce/Księżyc (23:11) to, Punkt Szczęścia tego kosmogramu lokuje się w pobliżu Jowisza tej osoby. Napawać to ją może optymizmem co do wyników ostatecznych wyborów .

WP2019_09

                                                                                                           Rys.09

Kto będzie zwycięzcą a kto przegranym, wkrótce się okaże. To co „mówią gwiazdy” można interpretować na wiele sposobów, dlatego też „szanujący się astrolodzy” nie prognozują wyników takich wydarzeń bojąc się utraty reputacji. Zresztą, pamiętam atmosferę końca roku 2012, kiedy to według różnych przepowiedni świat miał ogarnąć kataklizm. Ludzie pisali książki na ten temat. Rok 2012 minął a świat trwa i nic nie wskazuje na to, by zbliżał się czas jego końca. Co prawda Hawking jego koniec przewidywał w 2020 roku, więc wkrótce zobaczymy co z kolei ten rok przyniesie ludzkości.

 

 

[1] Dynamika aspektów – Bil Tierney

[2] Astrologia klasyczna T2, T4 – Hrabia Siergiej A. Wronski

[3] Astrologia – Carol Rushman

[4] Symbole sabiańskie – Lynda Hill

[5] Kalendarz Tebański – Ewa Seydlitz

[6] Podręcznik astrologii – Mirosława Krogulska, Izabela Podlaska-Konkel

[7] Dynamika aspektów – Bil Tuerney

 

Opublikowano Nowości | Skomentuj

Jeszcze o PBK

Opublikowano 3 kwietnia 2017, autor: eckhart

„… istnieje tylko teraźniejsza pamięć przeszłości

i teraźniejsze przyszłości wyobrażenie”

                                                  Jacek Dukaj – „Lód”

Pusty bieg jest swego rodzaju domknięciem wędrówki Księżyca przez znak zodiaku. Poprzedza go, na ogół, szereg aspektów, które tworzy z planetami zanim znak opuści, co pokazano w postaci tabeli, we wcześniejszym wpisie. Wydaje się, że nie tylko te aspekty ale i charakterystyka stopnia zodiaku w którym aspekt zachodzi powinna być prana pod uwagę. Tę charakterystykę znajdziemy w drugim tomie Astrologia Klasyczna – A. Wronski [1]. Pomocne mogą być również opisy, które nawiązują do symboli sabiańskich [2]. Oczywiście, posługując się tymi opisami należy mieć na uwadze i to, że uwypuklone zostają w nich te treści, które charakterystyczne są dla Księżyca.

Poniżej, nieco inne przedstawienie wędrówki Księżyca przez znak zodiaku, na tle koła zodiaku, które, wydaje się, bardziej przemawia do „oka” osób interesujących się astrologią.

PBK Test15

Przejście Księżyca przez znak Raka sprzyja temu, by bardziej zainteresować się sprawami domu i rodziny, może nawet wybrać się do rodziców. Co prawda, przez pierwszy dekanat, najbardziej „raczy”, Księżyc przechodzi nie tworząc żadnych aspektów, więc nie tyle rodzina co bliscy znajomi (lub współpracownicy) mogą być dla nas inspiracją do tego, by zabłysnąć jakąś oryginalnością – zwłaszcza gdy Księżyc będzie przechodził przez drugi dekanat Raka, nabierając cech Skorpiona, i tworząc opozycję do Plutona, współwładcy Skorpiona.

Pierwszy aspekt, który tworzy Księżyc zachodzi w dniu 07.06.2016 o godzinie 1:48 i jest to trygon do Neptuna. Biorąc pod uwagę to, że Neptun znajduje się w drugim dekanacie Ryb, który koreluje ze znakiem Raka, tym samym z Księżycem to, mamy tu wzajemną harmonię. I chociaż ścisły aspekt trwa tylko chwilę (minutę) to, mając na uwadze iż w ciągu półgodziny Księżyc przebywa około pół stopnia, możemy przyjąć, że mamy godzinę czasu na to, by w pełni wykorzystać potencjał energetyczny czasu, który wyznacza ten aspekt. Ma miejsce w nocy, w dzień powszedni – wtorek. Być może w marzeniach sennych będziemy brać udział w niezwykłych wydarzeniach. Pod koniec dnia, o 21:21 Księżyc utworzy z Uranem kwadraturę, czemu może towarzyszyć emocjonalne napięcie. Łatwo wówczas może nas zirytować jakaś wiadomość energetyczna Marsem a dotyczącą zagadnień społecznych – Uran w znaku Barana w dekanacie Strzelca. Ostatni aspekt to, trygon Księżyca do Marsa, który zachodzi następnego dnia o godzinie 2:19. Ma miejsce w nocy i również ma charakter mocno księżycowy ponieważ Mars znajduje się w trzecim dekanacie znaku Skorpiona również korelującym z Księżycem. Być może w snach będą nam towarzyszyć osoby bliskie, kobietom będą śnić się wspaniali mężczyźnie, kuszący je czymś nieodgadnionym. Równie dobrze sen może być niespokojny po ciężkim pracowitym dniu. Ten aspekt wyznacza początek pustego biegu, który trwa około 6 godzin i kończy się o godzinie 8:49 tegoż dnia. Można powiedzieć, iż przesypiając fazę pustego biegu wykorzystaliśmy jej charakter w pełni.

Ta fragmentaryczna interpretacja powyższej wędrówki Księżyca przez znak Raka jest dosyć swobodna i służy głównie po to, by uzmysłowić sobie fakt, że zanim Księżyc wejdzie w fazę pustego biegu możemy przechodzić przez wiele stanów emocjonalnych, które przybliżają nam wcześniejsze aspekty. Analiza bieżącej jakości czasu, charakterystycznej dla pustego biegu, może być interesująca w odniesieniu do horoskopu natalnego, zwłaszcza wtedy, gdy próbujemy zgodnie z nim wypełniać teraźniejszość, jak również zaglądać w najbliższą przyszłość. Co prawda, w świetle motta do tego artykułu mamy tylko „… teraźniejsze przyszłości wyobrażenie”, ale „… nowość sama w sobie nas wabi” , zaś jutro zawsze jest przyszłością, i nowością.

Jak już było powiedziane wcześniej, pusty bieg Księżyca wykorzystuje się przede wszystkim w astrologii horarnej, głównie po to, by ocenić czy należy w ogóle w danym momencie czasu podejmować się interpretacji horoskopu (czy też podejmować działanie), któremu, w tle, towarzyszy postawione wcześniej pytanie (problem). Podejmując temat pustego biegu Księżyca zacząłem się też zastanawiać nad tym na ile może być on pomocny w interpretacji horoskopu natalnego, chodzi tu głównie o jego weryfikację w świetle wydarzeń z życia. Co prawda patrzenie na horoskop przez pryzmat wędrówki Księżyca w czasie bliższe jest zagadnieniu progresji sekundarnych, ale wstępne analizy pozwalają przypuszczać iż temat wart jest rozpatrzenia. Oczywiście, wstępne analizy, których pewną ilość wykonałem, dotyczą przeszłości. Co prawda istnieje tylko teraźniejsza pamięć przeszłości a im więcej mamy lat tym ta teraźniejszość odgrywa większą rolę, zaś rozpamiętywanie zdarzeń przeszłych na tę teraźniejszość już zasadniczo nie wpływa. W tym rozpamiętywaniu nie ma sensu stawiać pytań „co by było gdyby?”. Bardziej istotna jest refleksja nad jakie ślady zostawił w teraźniejszości wybór (zdarzenie) z przeszłości. Andrzej Szczypiorski w swoich refleksjach idzie jeszcze dalej pisząc:

„… przeszłość na szczęście w ogóle nie istnieje, nie ma jej, jest tylko świat zapamiętany, ten, który przechowujemy w sobie. I on się zmienia razem z nami. To jest dobre, najlepsze, co człowiek w ogóle od natury otrzymał w darze. Że jego przeszłość dojrzewa razem z nim. I razem z nim umiera.”

Autoportret z kobietą

Nie mniej jednak owoce przeszłości bywają częstokroć bardzo silnie zakorzenione w teraźniejszości. Przejawiają się przez nasz status społeczny, rodzinę, podejście do otaczającej nas rzeczywistości. Jak w życiu sieliśmy taki owoc dziś zbieramy. Jeśli więc próbujemy sięgnąć głębiej w świat zapamiętany to,

 

Opublikowano Analizy, Nowości | Otagowano , , , , , , | Skomentuj

O pustym (próżnym) biegu Księzyca

Opublikowano 17 czerwca 2016, autor: eckhart

Cóż znaczy pusty bieg Księżyca? Wędrując przez znak (np. znak Raka) Księżyc tworzy szereg aspektów z innymi planetami (np. sekstyl z Jowiszem, opozycję z Plutonem, kwadraturę z Uranem). Docierając do końca znaku, nie ma już przeważnie planet, z którymi mógłby utworzyć jakiś klasyczny aspekt przed zmianą znaku zodiaku (bierzemy pod uwagę tylko główne aspekty (rzędu 12): koniunkcję, sekstyl, kwadraturę, trygon, opozycję. Pomijamy półsekstyl i kwinkunks). Ten okres w wędrówce Księżyca po zodiaku nazywa się próżnym kursem (lub biegiem) Księżyca. Może on trwać od kilku minut do kilkunastu godzin a nawet kilku dni. Zależy to od aktualnego położenia Słońca i planet.
Poniższy rysunek przedstawia aspekty, które tworzy Księżyc przemieszczając się (przykładowo) przez znak Raka. Pola wypełnione treścią informują o:
górna wartość – czas, w minutach, jaki upłynął od wejścia Księżyca w znak do momentu utworzenia aspektu,
poniżej, moment czasu – data i godzina powstania aspektu,
wierszom przyporządkowane są planety (pole Księżyca wyróżniono ponieważ, pozycja jego położenia jest punktem odniesienia), kolumnom rodzaj aspektu.
Analizując momenty czasowe wszystkich aspektów można zauważyć, iż ostatnim aspektem (w podanym przykładzie) jest trygon Księżyca do Marsa, który zachodzi o godzinie 2:19 w dniu 08.06.2016r. Księżyc opuszcza znak Raka (wchodzi w znak Lwa – ten moment czasu pokazuje, w prawym górnym rogu rysunku, prostokąt oznaczony kolorem zielonym) tego samego dnia o godzinie 8:49. Tak więc w zaznaczonym przedziale czasu Księżyc nie tworząc żadnych aspektów jest „pusty, próżny”, czy też, jakbyśmy dziś powiedzieli: nieproduktywny.
PBK Test06
Analizując aspekty, pod kątem pustego biegu Księżyca, należy mieć na uwadze, że mówimy tu o aspektach ścisłych, a więc nie stosujemy w tym przypadku standardowych orb dla aspektów. Można ten sposób podejścia uzasadnić tym, że moment w którym sięgamy do astrologicznej wyroczni (a głównie w takich przypadkach analizujemy pusty bieg Księżyca) jest ściśle określony i interesuje nas tylko „tu i teraz”.
Przedstawione powyżej wyniki są następstwem przyjętego do analizy przyrostu czasu 1 minuta, co odpowiada przemieszczeniu się Księżyca o około 0.5′ (pół minuty kątowej) na tle koła zodiaku. Z taką też i dokładnością wyznaczany jest aspekt tworzony przez Księżyc. W przedstawionych tabelarycznie, w dalszej części, momentach czasu wejścia w pusty bieg Księżyca (PBK) można zauważyć pewne minutowe różnice w stosunku do momentów wejścia w PBK, podawane w innych źródłach. Różnice te, najprawdopodobniej, wynikają z przyjętego kroku przyrostu czasu do wyznaczenia PBK.
Badanie PBK jest pochodną horoskopów horarnych, w których uważa się za niewłaściwy do po stawiania pytania moment czasu, który mieści się w granicach czasu wyznaczonych przez PBK. Horoskopy horarne wymagają precyzyjnych pytań i częstokroć związane są pewnym niepokojem, zadającego pytanie, co do skutków w przyszłości planowanych przez pytającego działań (decyzji). Pytaniem takim może być np.: „Czy planowany czas zawarcia związku małżeńskiego jest właściwy?”. Jeżeli sakramentalne „TAK” będzie miało miejsce podczas PBK to, można przzypuszczać, że impreza okolicznościowa może być „średnia”, ale i trwałość związku może nie podołać próbie czasu. Porady w astrologii horrarnej (elekcyjnej) szukamy wówczas gdy stajemy przed czymś nowym, które nas wabi ale nie jesteśmy pewni co do skutków naszego zaangażowania w tę nowość. Pogoń za nowością jest często siłą napędową podejmowanych przez nas działań w życiu, chociaż bywa i tak, iż do wyroczni sięgamy w przypadku traumatycznych doświadczeń. Wtedy interesuje nas pytanie: „Kiedy się ta zła passa skończy? Oczywiście, możemy też zadać pytanie „Gdzie jest kot?”. Wyszedł z domu dwa dni temu i do tej pory go nie ma, zatem narasta w nas niepokój o jego los. Ale jeśli jest to czas wiosny i Księżyc jest w fazie pełni, to wystarczy poczekać jeszcze dwa dni a kot wróci do domu.
Niezależnie od tego czy prowadzimy standardową analizę horoskopu natalnego, czy też stajemy przed wyrocznią horoskopu horarnego to, sam fakt decyzji by sięgnąć do tych metod analizy rzeczywistość, która właśnie postawiła nas przed pewnym problemem, a który możemy potraktować jako swego rodzaju novum, na które nie jesteśmy przygotowani, i nie bardzo wiemy jakie podjąć decyzje, to prawdopodobnie nadszedł właściwy czas do tego by z problemem się zmierzyć. Częstokroć nie uświadamiamy sobie, iż inicjatorem zmian jesteśmy my sami. Być może zaczęła nas już nużyć rutyna codzienności i tęsknimy za jakąś odmianą w życiu, oczekujemy, iż coś nowego się wydarzy, co da nam nowy zastrzyk energii. Jak zauważa Leszek Kołakowski:

„Żyje w nas … potrzeba nowości jako nowości, niezależna od jakichkolwiek innych względów, nowość sama w sobie nas wabi. Że zaś nowość nas wabi, jest to bodaj związane z naszym, swoiście ludzkim, przeżywaniem czasu. Chcielibyśmy zawsze być u początku, mieć poczucie, że świat jest dla nas otwarty, że się zaczyna właśnie, a samo poczucie nowości w takie poczucie nas wprowadza, choćby w złudzeniu. Zapewne dlatego ludzie zmieniają żony i mężów: mają przez chwilę przeżycie nowego czasu, doświadczenie początku.” – Mini wykłady o maxi sprawach, Leszek Kołakowski.

Czy by przeżyć nowy czas, doświadczyć początku (kolejnego w naszym życiu) trzeba aż sięgać do „gwiazd”? Większość osób wszak nie sięga – nie szuka porady wróżki lub astrologa, lecz podejmuje wyzwanie, które stawia przed nimi życie, mając do dyspozycji bagaż przeszłych doświadczeń i wiedzę z nich wynikającą. Zresztą, we współczesnej astrologii jest więcej psychologii niż „gwiazd”. Astrolog, który ma przed sobą horoskop klienta (któremu znaki na kole zodiaku nic nie mówią) podobny jest do matematyka, który mając przed sobą skomplikowane równanie, w którym pełno kwantyfikatorów (i innych matematycznych symboli), próbuje je objaśnić humaniście. Zarówno klientowi jak i owemu humaniście nie pozostaje nic innego jak przyjąć do wiadomości to co jest mu przekazywane wierząc, że mówiący wie co mówi..
Podejmując temat pusty bieg Księżyca chciałem, z jednej strony, ów temat sobie przybliżyć (nie stosowałem dotychczas tego narzędzia w swoich astrologicznych przemyśleniach), z drugiej zaś, po przejrzeniu tego co inni w temacie piszą, dorzucić swoje „trzy grosze”. Przedstawiony wyżej rysunek na którym zaznaczyłem daty nie tylko ostatniego aspektu Księżyca, ale i innych aspektów, które tworzy Księżyc podczas wędrówki przez znak (w tym przykładzie – Raka) uświadamia nam iż „barwa” Księżyca zmienną jest w trakcie wędrówki przez znak, i w pewnych momentach czasu koloryt je określa nie tylko znak ale i aspekt oraz planeta tym aspektem związana z Księżycem. Jednocześnie można zauważyć, iż pusty bieg nie jest jakimś szczególnym (poza tym, że kończy się przejściem Księżyca do następnego znaku) okresem w wędrówce Księzyca przez znak. W powyższym przykładzie Księżyc wchodzi w znak Raka w momencie czasu 06.06.2016 5:41. Pierwszy aspekt tworzy z Neptunem w chwili 07.06.2016 1:48. Upływa więc 20 godzin bez aspektów Księżyca a ten czas jest jest znacznie dłuższy od fazy PBK, która trwa 6.5 godziny. John Frawley w swojej książce poświęconej astrologii horrarnej zaznacza, że takie dłuższe okresy, w których Księżyc nie tworzy aspektów, możemy również traktować jako pusty bieg. Autor ów w swojej książce Rzeczywista Astrologia idzie nawet dalej i nie bierze pod uwagę planet takich jak Uran, Neptun i Pluton. Przy powyższym założeniu (na rysunku linia w kolorze różowym oddziela te planety) pierwszą planetą będzie Jowisz, z którą Księżyc utworzy aspekt, a wówczas czas pustego biegu wydłuża się do 24 godzin.
Jeśli przeanalizujemy wędrówkę Księżyca przez wszystkie znaki zodiaku, bądź w ciągu miesiąca kalendarzowego to możemy zauważyć, że pominięcie w analizie planet dalekich może istotnie zmniejszyć ilość pustych biegów Księżyca. Na poniższym rysunku przedstawiono wynik takiej analizy wykonany dla miesiąca czerwca 2016r.
PBK Test11
Zaznaczono na nim również planetę i rodzaj aspektu, którym jest ona związana z Księżycem, a także znak zodiaku do którego wchodzi Księżyc po zakończeniu biegu pustego. Wydaje mi się, jak już wcześniej wspomniałem, iż koloryt strefy pustego biegu może być pomocny w ocenie naszych postaw (oczekiwań, działań), podczas trwania pustego biegu. Jeśli planety są przyjazne (Wenus, Jowisz) i aspekty także (seksty, trygon) to nie ma się co obawiać pustego biegu. Jeśli aspekty tworzy Mars lub Saturn, a aspekty są trudne: opozycja, kwadratura, to lepiej nie podejmować istotnych decyzji i realizować spraw, które mogą rzutować istotnie na naszą przyszłość.
Na zakończenie, jeszcze tabela dat dla pustego biegu Księżyca. Tu też wyszczególniono aspekty i planety, i dodatkowo kolorem różowym zaznaczono relacje Księżyca z planetami dalekimi, których uwzględnianie, wg John Frawley nie powinno mieć miejsca. Może jest coś i na rzeczy w takim podejściu, gdyż kiedy kształtowały się reguły astrologii horarnej planety te nie były znane, a i dziś w tej technice nie są brane pod uwagę.
PBK Test10
Myślę, że oczywistą jest rzeczą, iż z faktu, że Księżyc kończy bieg pusty wchodząc do następnego znaku wynika, że ostatni aspekt tworzył w znaku poprzedzającym to wejście. Z Lp.1 można więc wnioskować że ostatni aspekt Księżyc, przed wejściem w znak Byka utworzył w znaku Barana z Uranem i była to koniunkcja.
Czy uwzględniać pusty bieg Księżyca w horoskopach natalnych? Na ogół się tego nie praktykuje. Mając jednak świadomość kolorystyki tej fazy (planeta i aspekt, który ją zapoczątkował), można przypuścić, że pewne znaczenie może ona odgrywać, zwłaszcza podczas rozpatrywania progresji sekundarnych.

Opublikowano Nowości | Otagowano , , , , , , | Skomentuj

Tranzyty węzła Księżyca

Opublikowano 22 maja 2016, autor: eckhart

Analizując tranzyty węzła Księżyca należy przede wszystkim zwrócić uwagę na te okresy czasu w których węzeł jest w Fazie Statyki, bowiem, jak to było już wcześniej odkreślane, faza ta trwa najdłużej (około 90 dni) a węzeł praktycznie oscyluje z odchyleniem +/- 0.75º.

Poniższy rysunek przedstawia jeden cykl Słońce/Węzeł, tu dla węzła południowego, gdzie numerami zaznaczono poszczególne fazy. 5 – to FS węzła południowego, w której do koniunkcji Słońca z węzłem dochodzi 16.11.1947. Po prawej stronie zaznaczono wartości przedziału kąta o który przemieszcza się węzeł w poszczególnych fazach.

WKW_54

W fazie 5 węzeł przemieszcza się tylko o 1.5º a więc jego oddziaływanie poprzez aspekty do elementów horoskopu natalnego będzie najsilniejsze. Analizując tranzyt węzła należy cały czas mieć świadomość, że mówimy o parze węzłów, które są w opozycji, a co za tym idzie, oba węzły tworzą aspekty wzajemnie uzupełniające się – jeśli węzeł północny utworzy sekstyl, to południowy trygon do danej planety. Ponieważ węzły są pochodną układu Słońce/Ziemia/Księżyc to głównie aspekty do Słońca i Księżyca powinny być brane pod uwagę. W następnej kolejności powinniśmy uwzględniać aspekty do Jowisz i Saturna jako władców (planet o charakterystyce zbliżonej do danego węzła) poszczególnych węzłów. Pełen obrót węzłów na tle zodiaku zachodzi w cyklu który trwa około 19 lat. W poniższej tabeli przedstawiono daty koniunkcji i opozycji Słońce/WKW (Węzeł Księżycowy Wstępujący – Północny) dla jednego z takich cykli. W otoczeniu tych dat, w przedziale czasu około +/-45 dni mamy fazę statyki węzła – węzeł „nieruchomieje” w oczekiwaniu na misterium Słońca: koniunkcję lub opozycję.

Daty koniunkcji i opozycji Słońca z węzłem północnym Księżyca                                              w przedziale czasu: 16.05.1966 – 09.05.1985

 

A t

Q

A z

Q

Data

º

‚

znak

Data

º

‚

znak

1

16.05.1966

25

13

b

8.11.1966

16

16

b

2

28.04.1967

6

50

b

22.10.1967

28

1

a

3

8.04.1968

18

37

a

3.10.1968

9

42

a

4

21.03.1969

0

10

a

14.09.1969

21

13

l

5

3.03.1970

11

47

l

26.08.1970

2

54

l

6

12.02.1971

23

34

k

7.08.1971

14

35

k

7

26.01.1972

5

14

k

18.07.1972

26

15

j

8

7.01.1973

16

48

j

29.06.1973

7

41

j

9

20.12.1973

28

37

i

10.06.1974

19

22

i

10

3.12.1974

10

19

i

22.05.1975

0

50

i

11

15.11.1975

21

52

h

3.05.1976

12

26

h

12

26.10.1976

3

38

h

14.04.1977

24

11

g

13

9.10.1977

15

21

g

25.03.1978

5

47

g

14

20.09.1978

26

50

f

8.03.1979

17

25

f

15

2.09.1979

8

33

f

19.02.1980

29

15

e

16

13.08.1980

20

14

e

30.01.1981

10

52

e

17

25.07.1981

1

43

e

12.01.1982

22

29

d

18

6.07.1982

13

20

d

26.12.1982

4

15

d

19

17.06.1983

25

2

c

8.12.1983

15

56

c

20

27.05.1984

6

31

c

18.11.1984

27

37

b

21

9.05.1985

18

6

b

31.10.1985

9

16

b

To tabelaryczne zestawienie można przedstawić w sposób graficzny na tle koła zodiaku, a jeśli jest to kosmogram zaznaczyć aspekty poszczególnych faz statyki do wybranych elementów kosmogramu. Podkreślę jeszcze raz: orb fazy statyki to +/-0.75º tak więc jest to bardzo ścisły aspekt i nie należy rozszerzać go do orb tradycyjnie przyjmowanych dla aspektów (np. koniunkcja 10º). Tak „wąski” zakres kąta orb w przypadku węzłów ma swoje uzasadnienie w specyfice węzłów Księżyca. Poniżej przykład kosmogramu, na którym naniesiono drugi cykl obrotu węzła północnego, co odnosi się do okresu pomiędzy 18 a 36 rokiem życia osoby z którą ten kosmogram jest związany. Wybrałem drugi cykl węzłów ponieważ odbywa się on w okresie życia każdego człowieka, który można uznać za najbardziej rozwojowy. Jego początki związane są z wejściem w świat dorosłych – matura. Kolejnych kilka lat to, czas poświęcony jeszcze nauce – studia wyższe, których zakończenie czyni z nas jednostkę, która przez pracę wchodzi w życie społeczne. Gdy domyka się pierwszy cykl Saturna, a jest to jednocześnie połowa drugiego cyklu węzła Księżyca, zaczynam często nowy etap w życiu. Dla jednych, będzie to przekierowanie uwagi na rodzinę – małżeństwo, dla drugich kariera zawodowa. Gdy domyka się drugi cykl węzła Księżyca mamy pewną stabilizację w życiu, którą łatwo zburzyć wyznaczając sobie nowe cele – tranzytowy węzeł znajduje się na swojej pozycji natalnej. Przykład:

II cykl WKW_BZ

Cykl rozpoczyna się w dniu koniunkcji węzła północnego i Słońca i kończy na tego typu koniunkcji po około 19 latach. Cyfry na zewnątrz kosmogramu odpowiadają kolejnym wierszom w zamieszczonej wcześniej tabeli. Mówiąc o węźle północnym jako tym elemencie w kosmogramie natalnym, który ukazuje nam drogę wżyciu, możemy przypuszczać, że podczas tranzytów, tam gdzie wchodzi w relacje (poprzez aspekty) z elementami kosmogramu, będzie nam wskazywał bieżące cele. Mamy zatem:

  • 1 – 16.05.1966, początek drugiego cyklu – tranzytowy węzeł w pobliżu swojej pozycji natalnej. Pierwsza miłość z wiatrem gna, z niepokoju drży, właśnie z wiatrem odeszła w siną dal. Podczas opozycji Słońca do węzła północnego Księżyca (w fazie statyki – 27.11.1965), czyli koniunkcji Słońca z węzłem południowym wydawało się, że rodzące się uczucie pomiędzy dwojgiem młodych ludzi będzie trwało wieczność. Za duże w tym było chyba jednak młodzieńczej nadziei i emocji – na co może wskazywać to, iż ta koniunkcja była w opozycji do Księżyca natalnego. Był to pierwszy poważniejszy znak od przeznaczenia, które jakby chciało dać sygnał, że nasze chwilowe widzenie świata nie jest tak naprawdę naszym właściwym przeznaczeniem.
  • 4 – 21.03.1969, punkt charakterystyczny, bowiem do koniunkcji Słońca i węzła północnego dochodzi na granicy zodiaku – znaków Ryb i Barana. Pogodzenie ognia i wody jest trudne, trzeba w życiu przewartościować siebie w konfrontacji z doświadczeniami, które przyniosło życie, a których jakość wynikała pośrednio z naszej postawy wobec świata i siebie. W fazie statyki węzła południowego (koniunkcja Słońca z węzłem południowym – 14.09.1969, 21º13′ znaku Ryb) ma miejsce kwadratura osi tranzytowych węzłów do osi Asc-|Dsc, która wydaje się wskazywać na czas w którym relacje JA – TY nabierają istotnego znaczenia. Druga miłość życie zna i z tej pierwszej drwi …, to znaczy, że jest już dużo bardziej dojrzała i odpowiedzialna. Jest wyzwaniem zarówno dla JA jak i TY. Jednocześnie osie węzłów natalna i tranzytowa wyznaczają mistyczny prostokąt wskazując niejako na duchową więź, którą splata Ja i TY przeznaczenie.
  • 6 – 12.02.1971, koniunkcja Słońce/węzeł północny ma miejsce w opozycji do Saturna natalnego (węzeł południowy jest więc w koniunkcji z Saturnem – swoim odpowiednikiem). Jednocześnie jest to kwadratura osi węzłów natalnej i tranzytowej. Czas próby dla związku, którego przyszłość wydaje się być już zdeterminowana, ale teraźniejszość zaczyna cechować swego rodzaju stagnacja.
  • 7 – 26.01.1972, koniunkcja ma miejsce w pobliżu Lilith natalnej. Jest to jednocześnie sekstyl do Słońca natalnego i trygon do Księżyca natalnego. Jeśli wziąć pod uwagę to, że Księżyc partnerki jest w koniunkcji ze Słońcem partnera to, mamy mistyczny prostokąt, który tworzą oś węzłów tranzytowych i opozycja Księżyców partnerów. Partnerzy określają już datę zawarcia związku małżeńskiego i trwają przygotowania do tego aktu. Zawarcie związku małżeńskiego ma miejsce w fazie statyki węzła południowego (opozycja Słońce/ węzeł północny ma miejsce 18.07.1972), Węzeł północny jest wówczas w pobliżu Jowisza partnerki, południowy w znaku Raka, w którym znajduje się Słońce partnerki. Koniunkcja tranzytowego węzła północnego z Lilith wzmacnia księżycową jakość czasu – matka, rodzina.
  • 9 – 20.12.1973, to okres gdy jest już na świecie pierwsze dziecko (narodziny we wrześniu 1973r) i miłość nabiera nowego wymiaru. Ulokowanie koniunkcji tranzytowe Słońce/węzeł północny w pobliżu Wenus natalnej partnera (jest to jednocześnie trygon do PK – Punktu Karmy partnerki) na tę „nową” miłości wydaje się wskazywać.
    11 – 15.11.1975, osie węzłów tranzytowego i natalnego pokrywają się, koniunkcja Słońce/węzeł północny ma miejsce na węźle południowym partnera. Rodzi się drugie dziecko, partner kończy studia, a wszystko to dzieje się w fazie statyki tranzytowego węzła północnego.
    14 – 20.09.1978, ma miejsce kwadratura koniunkcji tranzytowych: Słońce/węzeł północny, która zachodzi w 26º50′ znaku Panny, do Wenus natalnej partnera. To czas w którym trzeba wziąć pełnię odpowiedzialności za woje życie (rok wcześniej nastąpiła przeprowadzka do własnego mieszkania – jest się samodzielnym w pełnym tego słowa znaczeniu). W fazie statyki tranzytowego węzła południowego (ścisła koniunkcja Słońca z węzłem południowym ma miejsce w dniu 25.03.1978. W tym czasie węzeł północny znajduje się 5º47′ znaku Wagi – ma wówczas miejsce jego sekstyl do Słońca natalnego i trygon do Księżyca natalnego). Istotne wydarzenie w życiu to, śmierć ojca.
  • 19 -17.06.1983, do koniunkcji tranzytowych Słońca i węzła południowego dochodzi na pozycji natalnej Urana partnera. Wówczas to ma miejsce trzecia miłość, w której więcej zauroczenia (które może być charakterystyczne dla działania Urana) niż miłości ślepej, nie liczącej się z ofiarami. Koniunkcja zachodzi w obszarze TY, podczas gdy tranzytowy węzeł południowy znajduje się pomiędzy Asc i Wenus natalną partnera. Przeznaczenie wydaje się stawiać wybór: JA – ze świadomością tego co się w życiu robi, i Wenus – nieodpowiedzialna pod wpływem naładowanego przez tranzytowe Słońce, będącego w opozycji Urana.
  • 21 – 9.05.1985, gdy domyka się drugi cykl węzłów Księżyca, sytuacja normalizuje się, wzrasta świadomość trwałości dotychczas budowanych struktur (wszak węzeł północny jest w znaku Byka), którą przypieczętuje informacja o poczęciu trzeciego dziecka.

Przedstawiona powyżej analiza tranzytu węzłów Księżyca pokazuje, że wyszczególnienie faz statyki daje, w omawianym przypadku, bardzo dobrą korelację przedziałów czasowych tych faz z wydarzeniami z życia. I chociaż jeden przypadek nie czyni reguły to, technika ta prawdopodobnie może być pomocna (jako dodatkowy proces weryfikacji) przy analizie tranzytów planet – zwłaszcza dalekich. Czytaj dalej →

Opublikowano Nowości | Otagowano , , , , , , , , , , , , , , , , , | Skomentuj

Pracując z węzłami Księżyca …

Opublikowano 16 maja 2016, autor: eckhart

Pracując z cyklem węzły/Słońce można:

  • oceniać bieżącą jakość czasu i podejmować działania adekwatne do aktualnej fazy,
  • ocenić w jakiej fazie miały miejsce narodziny, następnie charakterystykę tej fazy skonfrontować z klasyczna interpretacją horoskopu,
  • analizując tranzyty węzła brać pod uwagę również jego fazę w danym momencie czasowym, a zwłaszcza wnikliwiej analizować tranzyt w Fazie Statyki, która trwać może nawet do 90 dni – wydaje się, że tranzyt, zwłaszcza węzła południowego w tej fazie, będzie podobny do tranzytu Saturna,
  • uwzględnić progresje sekundarne węzła (według klucza 1 dzień / 1 rok). Chociaż w ciągu 84 lat (średnia długość życia) pozycja węzła zmieni się nieznacznie to, może przejść z Fazy Statyki przez Fazę Swobodnego Spadku (FO) do Fazy Retro (w każdej z nich przebywając po około 27 dni / lat, co czyni ją podobną do trzykrotnego cyklu Saturna). Może też zdarzyć się że, rodząc się na początku Fazy Statyki, całe nasze progresywne życie upłynie w takiej fazie. Charakter tej fazy, koniunkcja lub opozycja Słońca do węzła północnego, może wówczas być pomocna w zrozumieniu naszego ciągłego „parcia do przodu” – Faza Statyki węzła północnego, lub zamknięcia się w sobie i ciągłego wycofania w życiu – Faza Statyki węzła południowego.

Poniższy rysunek:

WKW_44

jeśli spojrzymy na węzły w sensie progresywnym, pozwala wyróżnić osiem rodzajów ścieżek życia, którymi może podążać właściciel horoskopu, w zależności od położenia momentu narodzin na fazie cyklu węzeł/Słońce. Mamy tu:

  1. narodziny na początku FS węzła północnego – całe życie człowiek będzie wyznaczał sobie nowe cele i dążył wytrwale do ich realizacji. Taki „człowiek będzie lśnić, błyszczeć, nieustannie emanować promienie i bardzo wyraźnie przejawiać siebie, przyciągając ogromną ilość uwagi, co więcej, będzie cały świat obdarzać uwagą, szczególnie przy harmonijnych aspektach Słońca” (Suszczyńska). Całe życie może upłynąć na takim błyszczeniu. Istnieje jednak ryzyko, że właściciel horoskopu „będzie wymagać ogromnej ilości uwagi skierowanej na siebie i świat zmuszony będzie mu ją dać”. Słońce w strefie FS może bardzo mocno powiązać człowieka z otaczającym a w konsekwencji przesłaniając mu jego wnętrze.
  2. narodziny w pobliżu koniunkcji Słońca z węzłem północnym Księżyca – połowa życia może mieć charakter podobny do 1 (podobny do pierwszego cyklu Saturna podczas którego pniemy się po kolejnych szczeblach edukacji). Przez kolejne 27 lat/dni – w fazie FO podejmujemy kolejne wyzwania (ścieżka kariery zawodowej) by w kolejnych 27 latach (początek tego etapu to, czas przejścia na emeryturę) korzystać z zasobów zgromadzonych wcześniej, a bywa że jest to swego rodzaju okres realizacji wcześniejszych zainteresowań (ukrytych pod płaszczykiem hobby) na które do tej pory nie było czasu. Jest to bowiem czas fazy FR, w której Słońce (nasze EGO) „ jest gotowe, a przy tym musi maksymalnie przejawić siebie”.
  3. narodziny na początku FO – wydaje się, że jest to najlepszy czas dla narodzin. Z jednej strony mamy początek życia (pierwszy cykl Saturna) wspierany przez czas, który daje nam możliwość rozegrania jak największej ilości wariantów swego zachowania i reagowania na zachodzące w Świecie zmiany. Pierwszy cykl Saturna, jak to kiedyś pisałem, można określić jako poziom „ucznia” – celem jest zdobywanie wiedzy by pod koniec cyklu móc ją wykorzystać przez pracę dla społeczeństwa. Fazę FO, przed fazą FR, można, przez jej wariantowość również określić jako fazę ucznia. Kolejny krok na ścieżce 3 to, FR czyli czas otwarcia Słońca w pełnym zakresie jego twórczego potencjału. Przeszłość (węzeł południowy) i przyszłość (węzeł północny) w sposób zrównoważony są oświetlane przez Słońce, tym samym, ich potencjał może być w życiu jednostki harmonijnie wykorzystany. Ponieważ tej fazie równoważny jest drugi cykl Saturna to, można mówić o rozważnym dysponowaniu wcześniej zgromadzonym kapitałem – nie tylko tym materialnym, ale też wiedzą i doświadczeniem. W następnym etapie (27 dni/lat) przechodzimy do fazy FO, przy czym charakterystyką tej fazy jest stopniowe spowalnianie. Dynamizm fazy FR daje znać o sobie i pora na swego rodzaju wyhamowanie. Myślę, że ścieżka 3 jest najlepszą ze ścieżek do przekazania ludzkości swojego potencjału życiowego, FR przypada bowiem na okres naszej największej aktywności zawodowej (drugi cykl Saturna) przy jednoczesnym największym potencjale energii Słońca pozwalającym rozważnie wykorzystywać zdobywane i dalej przekazywane doświadczenia.
  4. narodziny na początku fazy FR – głównie pierwsze 27 lat jest nacechowane niezwykłą wręcz aktywnością. Istnieje tu jednak ryzyko zbyt wczesnego „wypalenia się”. Nadmiar energii Słońca, nieumiejętnie wykorzystywany może „spalić” nasze energetyczne kanały (nie mając odpowiedniego doświadczenia nie potrafimy sterować nadmiarem energii), niczym rozbłysk na Słońcu niszczący sieci energetyczne. Następująca po tej fazie faza FO charakteryzuje się spowalnianiem i chociaż to właśnie podczas tej fazy powinniśmy dać siebie społeczeństwu to, zamiast tego wycofujemy się z aktywności, a naszym celem staje się tylko przetrwanie. Trzeci etap to wejście w FS statyki węzła południowego – Słońce zbliża się do opozycji do węzła północnego uaktywniając to wszystko co w sobie zgromadził węzeł południowy. Coraz bardziej wycofujemy się z aktywności zawodowej. Przyszłość jest w zasadzie określona – emerytura, podczas której, powracając do przeszłości, można podsumować dorobek życia ze świadomością, iż korygować przeszłości już się nie da.
  5. Życie upływa w fazie FS – statyki węzła południowego. Słońce zbliżając się do niego całą naszą energię kieruje na przeszłość. Można sobie wyobrazić, jak Słońce próbuje „skryć się”, pociągając za sobą właściciela horoskopu i zmuszając do przerwania aktywnej, twórczej działalności. W konsekwencji mogą pojawić się różnorakie kompleksy, których przyczyną jest niezdolność do przekazywania światu dostatecznej ilości swojej energii, co mocno osłabia wpływ człowieka na otoczenie. Bywa jednak, że właściciel takiej pozycji w którymś momencie zaczyna uświadamiać sobie właściwości swego światła i w nowy sposób podchodzić do kwestii twórczości, rozwijając duchowe plany swojej istoty, rozszerzając świadomość i starając się aktywnie wpływać na na procesy duchowej transformacji, zachodzącej w jego wnętrzu. Ponieważ ta faza może trwa również około 90 dni (lat w sensie progresji), to dla osób urodzonych na jej początku, całe życie może w niej upłynąć. Albo więc je zmarnotrawimy, albo rozwijając swój potencjał duchowy staniemy się dla innych wzorem – nauczycielem duchowym, przywódcą religijnym. Może być też i tak, że chociaż będziemy stymulowani przez życie do aktywnego w nim uczestnictwa, to, co i rusz, będą pojawiać się w nim wydarzenia i osoby, które będą niejako przymuszać do zwrócenia uwagi na świat naszych emocji i prowadzić do refleksji nad samym życiem i jego przemijaniem.
  6. Ta ścieżka podobna jest do ścieżki 2, z tym że wychodzimy z FS węzła południowego. Początek życia upływa jeszcze w tej fazie i bardziej jesteśmy związani z rodziną, na której polegamy i uważamy, że to ona „ustawi nas” w życiu. Wkrótce jednak (drugi cykl Saturna) musimy podjąć wyzwania, które świat przed nami stawia – faza FO. Najbardziej aktywni stajemy się w trzeciej fazie cyklu Saturna (tu równoważnej fazie FR). Mimo przejścia na emeryturę możemy być dalej aktywni i zaangażowani społecznie.
  7. Podobieństwo do ścieżki 3. W zasadzie to, życie upływa na ciągłej aktywności. Nawet ostatnia faza FO, która ma cechy wyhamowania przed nadchodzącą fazą FS, z racji iż jest to węzeł północny, ma dynamiczny charakter i może oznaczać aktywne i twórcze życie do ostatnich jego chwil.
  8. Podobieństwo do ścieżki 7z tym że pod koniec życia, przy harmonijnych aspektach planet do Słońca jeszcze bardziej „człowiek będzie lśnić, błyszczeć, nieustannie emanować promienie i bardzo wyraźnie przejawiać siebie, przyciągając ogromną ilość uwagi”, chciałoby się rzec żegnać go będą podczas pogrzebu tłumy.

 

Przedstawiony powyżej sposób podejścia do progresji rzeczywistego węzła Księżyca wynika z pewnego astrologicznego podobieństwa Księżyca i Saturna których wartości liczbowe okresów obrotu (Księżyca wokół Ziemi, Saturna wokół Słońca) są zbliżone. Równoważnik stosowany przy progresjach sekundarnych: 1 dzień = 1 rok, to astrologiczne podobieństwo pozwala, w mojej ocenie, zastosować do progresji węzła Księżyca, tym bardziej, że poszczególne fazy cyklu węzeł/Słońce są z dobrym przybliżeniem trwają tyle co miesiąc smoczy Księżyca (27.21 dni, miesiąc smoczy – czas przejście księżyca przez ten sam węzeł).

 

Opublikowano Nowości | Otagowano , , | Skomentuj

Trochę mitologii

Opublikowano 14 maja 2016, autor: eckhart

Analizując węzły Księżyca powinniśmy cały czas być świadomi ich związku ze światłami. W mitologii indyjskiej ten związek jest wprost widoczny w nazwie zaćmienia: Raahu – grahana, gdzie pierwszy człon oznacza głowę demona, który więzi (połyka) Słońce a drugi operację tego uwięzienia (graha – oznacza również planetę). Jeśli przywołamy mitologiczną opowieść o tym demonie:

„Daitya – demon mający ogon smoka, który jest odpowiedzialny za chwytanie Słońca i Księżyca podczas zaćmienia. Kiedy bogowie przygotowywali nektar nieśmiertelności, przebrał się on z jednego z nich i wypił porcję nektaru. Słońce i Księżyc ujawniły oszustwo i poinformowały o tym Visznu, który odciął demonowi głowę, by nektar nie przeszedł przez przełyk do reszty ciała, w wyniku czego stała się ona punktem (kolejną „planetą”) na sferze niebieskiej. Raahu, głowa ta stawszy się nieśmiertelna, przez wypicie nektaru nieśmiertelności, mści się na Słońcu i Księżycu i od czasu do czasu połyka ich. Ogon demona stał się Ketu i zrodził potomstwo komet i ognistych meteorów.”

to, z punktu widzenia astrologa, powinniśmy zwrócić uwagę na to że:
- mamy do czynienia z demonem, który podstępem chciał się stać równy bogom, a w związku z tym, od takiego trudno oczekiwać przyjacielskiego wsparcia,
- jego głowa – Raahu, chociaż pełna boskiego nektaru, pała żądzą zemsty i co jakiś czas mści się na Słońcu lub Księżycu połykając raz jedno, raz drugie światło,
- ogon smoka – Ketu, w tym micie wydaje się być bardziej przyjazny człowiekowi, bowiem samo słowo oznacza nie tylko tenże, ale kojarzone jest z tym co niezwykłe, wyjątkowe, zwracające uwagę, spadającą gwiazdą (widok tej zaś uważamy za szczęśliwy znak).
Zwracają uwagę na pozycję węzła północnego (Raahu) powinniśmy nie tyle analizować jego położenie w znakach i domach co relacje ze światłami, a także w jakiej fazie cyklu Słońce/Węzeł światła te się znajdują.
Jako przykład takiej wstępnej analizy niech posłuży horoskop Kahlo Frida, która to postać często jest analizowana przez osoby zajmujące się astrologią. Jej życiorys jest dobrze opisany, a z racji traumatycznych doświadczeń w jej życiu, jej horoskop może być dobrym przykładem do astrologicznych analiz.
Poniższy rysunek pokazuje drogę węzła północnego w przedziale czasu 06.05.1907 – 06.10.1907r. Frida urodziła się 06.07.1907r, a więc w dniu w którym węzeł praktycznie znieruchomiał i oczekiwał na Słońce. Rysunek poniższy umożliwia również wyznaczenie momentów czasu, w których Słońce tworzy półkwadratury z pozycją węzła północnego, a tym samym pozwala wyznaczyć Fazę Statyki tego węzła.

KF_00

Jeśli spojrzymy na kosmogram Fridy to wzajemne relacje świateł i węzła możemy zauważyć na poniższym rysunku.

KF_01

Tu również zaznaczoną mamy drogę Słońca, w podanym wyżej przedziale czasu – krzywa koloru żółtego, oraz węzła – krzywa koloru czarnego. W FS, którą wyznaczają półkwadratury Słońca do węzła znajduje się nie tylko Słońce ale i Asc. W momencie narodzin Księżyc tworzy septyl do węzła i koło południa, dnia narodzin, wchodzi w FS. Jak już wcześniej pisałem (Suszczyńska):
„…Faza Statyki … wymaga naszej nieustannej uwagi, ponieważ zmusza nas do godzenia się z koniecznością przechodzenia lekcji cierpliwości, pokory i przyjmowania wszelkich, nawet najtrudniejszych zadań karmicznych”
Wypadek, w którym uczestniczyła Frida będąc młodą dziewczyną, miał wpływ na całe jej życie, był dla niej taką właśnie lekcją cierpliwości, pokory. Położenie Raahu w znaku Raka wydaje się dobrze korelować z poronieniami, które nie pozwoliły jej mieć dzieci (skutki uboczne wypadku) – tak jakby głowa smoka je pożerała. Dosyć luźna koniunkcja Słońca z Raahu pozwoliła jej, co nieco, pozyskać i dla siebie nektaru bogów, dając swego rodzaju nieśmiertelność, o której przypominają pozostawione przez nią obrazy. Jej twórczość wspomagał septyl Księżyca do węzła północnego, inspirując twórczość sztuką meksykańską, której elementy odnaleźć można w jej obrazach.
Analizując wszystkie elementy kosmogramu można zauważyć, że większość z nich leży w FS węzła północnego. Węzeł ten, będąc prawie w spoczynku w momencie narodzin, kumuluje w sobie energię wszystkich planet będących w FS, co sprzyja podążaniu do celu, który ten węzeł wyznacza – dorównać bogom. Podążając do celu, nie należy jednak zapominać, by nie próbować bogów oszukać, bowiem skończyć się to może ucięciem głowy.

Opublikowano Nowości | Otagowano , , , | 1 komentarz

Trochę szczegółów

Opublikowano 11 maja 2016, autor: eckhart

Trochę szczegółów pozwalających zrozumieć specyfikę poszczególnych faz.

Faza statyki – FS

Jak to już było wcześniej napisane, faza statyki to czasu rozpoczynający się od półkwadratury aplikacyjnej Słońca do węzła Księżyca i trwający do momentu utworzenia prze Słońce półkwadratury separacyjnej. Poniższy rysunek uświadamia nam to, że faza ta trwa dosyć długo – około trzech miesięcy. Węzeł w tym czasie przemieszcza się o około 1.5º. Stąd też i określenie tej fazy jako statyczna nasuwa się niejako automatycznie.

Faza Statyki

Zauważa Suszczyńska: „… długa Faza Statyki także wymaga naszej nieustannej uwagi, ponieważ zmusza nas do godzenia się z koniecznością przechodzenia lekcji cierpliwości, pokory i przyjmowania wszelkich, nawet najtrudniejszych zadań karmicznych.

Wybiegając do przodu trzeba powiedzieć, że w okresie Statyki nie możemy i nie powinniśmy zbyt aktywnie działać i narzucać Światu swojego stanowiska. W tej fazie powinniśmy obserwować, słuchać i myśleć. W tym okresie Węzły Karmy „zamierają” w oczekiwaniu na niebiańskie misterium, żeby w momencie słonecznego zaćmienia przekazać Czaso-Przestrzeni informację o wszystkich naszych dokonaniach, które „popełniliśmy” podczas danego pół roku.”

Analizując dokładniej drogę węzłów w tej fazie, poniższy rysunek:

WKW_20

zauważymy że:

  • przez okres około 28 dni węzły poruszają się ruchem prostym (synchronizując się niejako z planetami w kosmogramie) – te pod-fazy ruchu prostego oznaczone są zielonymi prostokątami,
  • istniej tu również taki obszar w którym ruch węzłów praktycznie zamiera. Trwa on około dwóch tygodni. W tej fazie dochodzi do koniunkcji, lub opozycji, Słońca z węzłem.

Jak to wynika ze skali po prawej stronie rysunku, podczas tej fazy Węzeł przemieszcza się o około 1.5º. Jeżeli bierzemy po uwagę jego tranzyt to, jego czas porównywalny jest z czasem oddziaływania Saturna podczas jego tranzytu. Jest to jeszcze jedna z przesłanek nadających węzłowi Księżyca (zwłaszcza południowego) cech charakterystycznych dla Saturna. Słońce wędrując przez tę fazę wskazuje czas sprzyjający refleksji niż intensywnemu działaniu w świecie który nas otacza.

Faza swobodnego ruchu – FO

Czas trwania tej fazy wynosi średnio 27 dni. Wzrasta szybkość poruszania się węzła tak że w tym okresie przemieszcza się o około 2.5º. Na poniższym rysunku przedstawiono drogę węzła podczas tej fazy, dodatkowo zamieszczając wykres pierwszej i drugiej pochodnej dla funkcji opisującej ruch węzła. Znak pierwszej pochodnej pozwala wyznaczyć obszary ruchu prostego węzła, zera drugiej pochodnej punkty jej przegięcia.

WKW_13

Faza swobodnego ruchu, jak to opisuje Suszczyńska, to czas: „… żeby zaproponować nam możliwość rozegrania jak największej ilości wariantów swego zachowania i reagowania na zachodzące w Świecie zmiany. To czas swego rodzaju nauki pozwalającej nam aktywnie wykorzystywać potoki informacyjne i przekształcać je przy pomocy siebie i swoich Światów wewnętrznych …”.

W każdym cyklu (od koniunkcji do koniunkcji Słońca z węzłem północnym Księżyca) mamy cztery takie fazy, po dwie dla węzła północnego i południowego. Jeśli następną fazą będzie faza retro, czyli mamy przyspieszanie ruchu węzłów to, jest to wskazówka, iż nadszedł czas do intensyfikacji naszych działań i twórczego wykorzystania energii, którą przekazuje nam w tej fazie Słońce. Jeśli następną fazą będzie faza statyki to mamy do czynienia ze spowalnianiem ruchu węzłów a to oznacza, że nadchodzi czas na przemyślenia niż działania, które podejmowane w tym czasie mogą kończyć się porażką.

Faza Retro.

Faza „czystej” retrogradacji węzłów. Wskazuje na to pierwsza pochodna funkcji opisującej ruch węzłów, która nie zmienia znaku podczas tej fazy. Trwa ona 27 dni, a w jej połowie dochodzi do ścisłej kwadratury Słońca do osi węzłów. Przedstawi to poniższy rysunek:

WKW_19

To uściślenie kwadratury Słońca do osi węzłów określa Suszczyńska Czasem otwarcia Słońca w pełnym zakresie jego twórczego potencjału. I dalej: „… Światło znajduje się mówiąc obrazowo na „ostrzu karmicznego miecza” – w pozycji ciała niebieskiego „zapętlonego” przez Węzły. W tym przypadku ono może, ma prawo, jest gotowe, a przy tym musi maksymalnie przejawić siebie. Innymi słowy, Słońce, jako żywa istota, powinno bardzo aktywnie przyjmować i reagować na potoki płynące od planet, innych obiektów … Układu Słonecznego.”

Jeżeli ta faza, jak to już było zaznaczone, trwa 27 dni a uściślenie kwadratury następuje w połowie fazy to, można, przyjmując stosunkowo szeroki orb = +/- 15º, potraktować tę fazę jako szczególny okres w którym wszystkie aspekty, które podczas niej tworzą się pomiędzy elementami kosmogramu współpracują z energią Słońca, które staje się dla nich kanałem transmisji energii.

 

Opublikowano Nowości | Otagowano , , , , , | Skomentuj

Oktotopos węzłów

Opublikowano 7 maja 2016, autor: eckhart

 Dokładniejsza analiza relacji Słońce/Węzeł pozwala wyróżnić w tym cyklu osiem punktów w których Słońce tworzy z węzłami aspekty rzędu 8. Pokazuje to poniższy rysunek.

WKW_15

Ukośne i różnokolorowe linie na tym rysunku przedstawiają drogę Słońca w przedziale czasu od 24.05.1947 (pierwsza koniunkcja) do 4.05.1948 (druga koniunkcja), przy czym, dokonano tu pewnych przesunięć pozycji Słońca (o kąt będący miarą aspektu) tak by nałożyć drogę Słońca na drogę Węzła Północnego. W konsekwencji, w okresie 346 dni możemy wyróżnić 8 przedziałów czasowych w których:

  1. pozycja węzła ulega niewielkim zmianom do czasu, aż Słońce utworzy z nim półkwadraturę. Ten okres czasu nosi nazwę Fazy Statyki [1] – FS.
  2. węzeł przyspiesza swój ruch przy czym w pewnych podokresach czasu przechodzi do ruchu prostego – zamiast retrogradacji mamy dyrekcję, Ten czasu określany jest jako Faza swobodnego ruchu – FO
  3. w punkcie 3 Słońce tworzy kwadraturę do osi węzłów. W przedziale czasu +/- 14 dni względem tego punktu mamy do czynienia z właściwą retrogradacją węzła. Ten przedział czasu określany jest jako Faza Retro – FR.
  4. Po przejściu przez Fazę Retro Słońce ponownie przybliża się do węzła, tym razem Południowego, na odległość 45º zaś węzły ponownie wchodzą w Fazę Statyki. Jak to jest widoczne na rysunku, w tej fazie węzeł oscyluje z amplitudą około +/- 1º wokół punktu jego ścisłej opozycji do Słońca – punkt 5 na rysunku
  5. W momencie gdy Słońce oddali się od węzła na odległość 45º, co ma miejsce w punkcie 6, rozpoczyna się kolejna Faza swobodnego ruchu
  6. po jej zakończeniu Słońce zaczyna się zbliżać do punktu 7 w którym uściśla się jego kolejna kwadratura do osi węzłów
  7. po upływie około 14 dni od ścisłej kwadratury Słońce ponownie przybliża się do Węzła Północnego na odległość 45º (punkt 8) i rozpoczyna się kolejna Faza Statyki – FS
  8. w połowie tej fazy następuje kolejna koniunkcja Słońca z węzłem północnym i domyka się cykl słoneczny węzłów.

Jak już wcześniej było powiedziane cykl ten trwa około 346 dni i mniej więcej tyle stopni przebywa Słońce w swej wędrówce po ekliptyce. W tym samym czasie węzeł przemieszcza się o około 18.6º w kierunku przeciwnym do ruchu Słońca a tym samym kąt ten stanowi dopełnienie do kąta pełnego. Zauważyć należy iż, wartość liczbowa tego kąta równoważna jest średniej wartości cyklu węzłów, który trwa około 18.6 lat

Na poniższym rysunku zaznaczono poszczególne fazy grubymi zielonymi liniami.

WKW_15a

Jak to wynika z rysunku mamy w pełnym cyklu solarnym węzłów w sumie osiem faz. Składają się na niego: dwie Fazy Statyki, dwie Fazy Retro i cztery Fazy swobodnego ruchu. Biorąc pod uwagę to, że droga przebyta przez węzeł stanowi 5% drogi którą przebywa Słońce w tym cyklu, możemy założyć, iż pozycja węzła jest stała i potraktować ruch Słońca jako swego rodzaju tranzyt względem tej pozycji. Jeśli ten tranzyt naniesiemy na koło zodiaku, co przedstawia poniższy rysunek, i zaznaczymy na nim poszczególne Fazy węzłów to otrzymamy swego rodzaju system oktotopos, który obrazuje sposób w jaki poruszają się węzły w zależności od kątowej odległości Słońca względem nich.

WKW_16

Zaznaczony na rysunku obszar N jest fazą przejściową między kolejnymi cyklami, mającą charakter Fazy Statyki – Słońce rozpoczynając nowy cykl jest w połowie tej fazy i potrzebuje około 18-19 dni aby domknąć kąt pełny swego ruchu po zodiaku. Fazy R i O trwają po około 27 dni, Faza Statyki może trwać (średnio) około 70 +/- 5 dni.

Podobnie jak to mamy w systemie oktotopos, który jest pochodną punktów kardynalnych, możemy wyróżnić i tu cztery, nie tyle punkty co karmiczne obszary kardynalne:

  • karmiczny zenit – MC, zapoczątkowuje wejście Słońca w w Fazę Statyki węzła północnego – ukierunkowanie na nasz cel w życiu, „tworzymy swoje możliwości i cele, zakładające zawsze stworzenie pełnego systemu wartości”
  • karmiczny nadir – IC, zapoczątkowuje wejście Słońca w Fazę Statyki węzła południowego – czas uwalniania się od długów i magazynowania zdobytych doświadczeń, „kształtujemy doświadczenia – pełny system nowych właściwości, wykreowany przez nas w następstwie twórczości”
  • karmiczny Asc , wejście w Fazę Retro Słońca podążającego w kierunku węzła północnego – czas maksymalnego wyrażenia siebie, pokazania swojego JA. „tworzymy w sobie pełną kompozycję ze swoich właściwości, ułatwiającą przejawianie siebie”,
  • karmiczny Dsc, wejście w Fazę Retro Słońca podążającego w kierunku węzła południowego – czas poddania się na wpływy otaczającego nas świata. „kształtujemy pełne wyobrażenie o świecie w naszych relacjach z nim”
Opublikowano Nowości | Otagowano , , , | Skomentuj

Słońce i węzły

Opublikowano 6 maja 2016, autor: eckhart

Związek Słońca z węzłami Księżyca.

Związek ten wynika bezpośrednio z geometrii naszego układu słonecznego i dotyczy dwóch płaszczyzn: ekliptyki, którą wyznacza układ Ziemia/Słońce oraz drugiego układu, który tworzy para Ziemia/Księżyc. Analizując astrologiczne właściwości węzłów cały czas powinniśmy mieć na uwadze ten potrójny układ Słońce/Ziemia – Ziemia/Księżyc, w którym Ziemia, z racji naszego na niej „zakotwiczenia”, symbolizuje nas samych.

Gdy pada hasło „Węzeł Księżyca”, to na ogół kojarzymy z nim następujące informacje:

  • jest to punk fikcyjny, który wyznacza przecięcie dwóch płaszczyzn: płaszczyzny ekliptyki i płaszczyzny, którą wyznacza orbita Księżyca krążącego wokół Ziemi,
  • punkt ten przemieszcza się na kole zodiakalnym ruchem przeciwnym do kierunku ruchu planet (jest w retrogradacji), i po upływie około 18.6 lat powraca na pozycję początkową,
  • ponieważ wspomniane płaszczyzny przecinają się w dwóch punktach, to nazywamy je odpowiednio: Węzeł Północny (Wstępujący) – punkt w którym Księżyc, poruszając się po północnej półkuli, przecina orbitę Ziemi wokół Słońca – ekliptykę, i leżący w opozycji do niego Węzeł Południowy (zstępujący) – punkt w którym Księżyc, poruszając się po południowej półkuli, przecina orbitę Ziemi wokół Słońca,
  • z węzłami kojarzona jest „karma” – pochodzące z sanskrytu słowo (od karman), które oznacza: dzieło, czyn,uczynek, postępek,
  • Węzeł Południowy, to suma naszych uczynków i czynów z którą przychodzimy na świat (czyli to wszystko z czym zakończyliśmy nasze poprzednie życie),
  • Węzeł Północny to nasze dzieło, które powinniśmy zrealizować przychodząc obecnie na świat.

Cykl węzłów leżący w przedziale cyklu Jowisza i Saturna (12<18.6<28) oraz powyższa krótka charakterystyka tych węzłów sugerują, że z Węzeł Południowym możemy kojarzyć z drugim Saturnem, zaś Węzeł Północny z drugim Jowiszem w horoskopie.

Analizując astrologiczne właściwości węzłów powinniśmy mieć również świadomość złożoności ich ruchu, któremu nie obce są fazy podczas których porusza się zgodnie z ruchem Słońca czy Księżyca – czyli jak to się zwykle określa jest w ruchu prostym. Rzadko kiedy, osoby rozpoczynające swoją przygodę z astrologią i węzłami Księżyca mają tego świadomość. Zwrócenie uwagi na ten fakt może prowadzić do interesujących wniosków, a do takich, między innymi, dochodzi Suszczynska w swoich opracowaniach poświęconym węzłom. Traktując węzły jako pochodne układu Słońce/Ziemia/Księżyc powinniśmy rozpatrywać przede wszystkim ich relacje ze światłami, tym bardziej, iż dosyć często jesteśmy świadkami tych relacji, które uwidaczniają się podczas zaćmień Słońca lub Księżyca.

Poniższy rysunek pokazuje drogę Słońca na tle drogi węzła północnego. Wybrano taki przedział czasu by uwidocznić pewien cykl, który zapoczątkowuje koniunkcja Słońca z węzłem północnym (żółta linia), i który kończy się na ponownej koniunkcji. Jak wynika z poniższego rysunku do koniunkcji dochodzi w dosyć specyficznym przedziale czasu, podczas którego węzeł wydaje się, iż zatrzymuje się w ruchu – jest w pozycji stacjonarnej. Drugie takie zatrzymanie się ma miejsce podczas opozycji Słońca do węzła północnego – co jest równoznaczne z koniunkcją z węzłem południowym. W tej pozycji węzeł wydaje się oczekiwać nie tyle na Słońce, co na Księżyc. Jeśli zdarzy się, iż oba światła znajdą się w pobliżu takiego punktu stacjonarnego dochodzi do zaćmień, o czym będę pisał w późniejszym terminie.

WKW_26

Analizując wzajemne relacje węzłów i Słońca, można wyróżnić również fazę podczas której Słońce tworzy układ T-kwadrat z osią węzłów. Momenty czasowe tej fazy wyznaczają czerwone linie, które oznaczające drogę Słońca przesuniętą o +/- 90º w stosunku do rzeczywistej – oznacza to, że pierwsza linia związana jest z drogą Słońca przez znak Lwa, druga zaś przez znak Wodnika.

WKW_27

W tych punktach węzły poruszają się z maksymalną prędkością zaś okres czasu +/-14 dni, w odniesieniu do tych punktów, to okres w którym węzły są w „czystej” retrogradacji. Wagę tego okresu podkreśla Suszczyńska – nazywa tę fazę ruchu węzłów Fazą Retro.

 

Opublikowano Nowości | Otagowano , , , | Skomentuj

Czy warto …

Opublikowano 5 maja 2016, autor: eckhart

zajmować się węzłami Księżyca? A zwłaszcza wnikać tak szczegółowo w ich ruch? Otóż uwzględniając węzły możemy już na wstępie określić nasze relacje ze światem bowiem, jak zauważają Bruno i Louise Huber w swojej książce: Astrologia Węzłów Księżycowych:

„… człowiek mający swój węzeł księżycowy np. po lewej stronie, a więc w obszarze „ja”, nie powinien wędrować po świecie, by znaleźć swoje miejsce, lecz winien zaktywizować siły w nim drzemiące i zwrócić się ku swojemu wnętrzu. Jeśli natomiast ktoś ma swój węzeł księżycowy po prawej stronie horoskopu, po stronie „ty”, to wolno mu, a nawet powinien otworzyć się na ludzi, ponieważ tylko wtedy znajdzie punkt zaczepienia w dalszym rozwoju.”

Często dokładne położenie punktów kardynalnych jest niepewne (brak wiarygodnej godziny urodzenia) ale nawet różnica jednego znaku w położeniu Asc nie wpływa zasadniczo na podział na lewą i prawą stronę horoskopu,  i wówczas położenie węzłów daje pierwszą wskazówkę co do wzajemnych relacji świata i właściciela horoskopu. Tym bardziej, że jeśli chodzi o Asc to wspomniani autorzy zalecają:

„… na ascendent należy patrzeć wyłącznie z perspektywy duchowej odrzucając zbyt powierzchowne oceny, bowiem na tej płaszczyźnie ascendent jest tylko maską ukształtowaną przez wychowanie, prezentacją na pokaz, rolą, którą co prawda odgrywamy przed światem, ale z która nie powinniśmy się identyfikować, ponieważ nigdy nie poznamy prawdy. Zaś z perspektywy duchowej ascendent jest odległym celem, jakością, do której dusza chce przybliżyć się pod koniec życia.”

Ponieważ zaś osoba szukająca porady astrologa przychodzi do niego zazwyczaj po doświadczeniach, które zafundował jej świat (najczęściej nie wnika w sferę swego wnętrza, i tenże wini za wszystko co ją spotyka, a tym samym nie bierze pod uwagę swojego JA – Asc) to, z węzłów Księżyca możemy wstępnie ocenić źródło jej problemów.

Proponowany przez Suszczynską sposób podejścia do węzłów, a zwłaszcza ich powiązanie ze Słońcem, pozwala, w pierwszym podejściu, zapomnieć o osiach głównych horoskopu, a oś węzłów potraktować jako wskazówkę do określenia skąd pochodzimy i dokąd zmierzamy.

Opublikowano Nowości | Otagowano | Skomentuj